De Franse vrijzinnige filosoof, Diderot (1713 – 1784), is vooral gekend als systematische en nauwgezette redacteur van het schriftelijke monument bij uitstek van de Verlichting, de Encyclopedie of beargumenteerd woordenboek van de wetenschappen, kunsten en beroepen (1751 – 1772).

Diderot beoefende tevens de kunst van het vrije denken, waarbij rede en emoties een evenwaardige rol spelen. De draad van de teksten, die hij bij het beoefenen van de kunst van het vrije denken schrijft, is niet rechtlijnig. Dit is het gevolg van onverwachte gedachtenassociaties, boude uitspraken en verandering van positie van de auteur in de tekst, soms actief en intens
opgewonden en soms afstandelijk beschouwend, en – last but not least – het opdissen van verhalen binnen het lopende verhaal. Vooral de roman, Jacques de fatalist en zijn meester,
geschreven over een tijdspanne van bijna 20 jaar (1765 – 1784), munt uit door deze werkwijze. Op bescheiden wijze neemt de filosoof geen standpunt in met betrekking tot een filosofische basisvraag.

Bestaat het leven uit een onvermijdelijke opeenvolging van oorzaak en gevolg en is bijgevolg niemand verantwoordelijk voor zijn daden? Wij, mensen, snappen te weinig van een wereld, die zich aan ons voordoet als een verwarrend kluwen van toeval en onvermijdelijke noodzaak.

Vrijzinnig Centrum De Schakel. Middenkamer. Toegang € 7 (koffie en gebak inbegrepen). Gelieve vooraf in te schrijven via S-Plus Mechelen: edmond.carsauw@telenet.be.