De boodschap in de Koran verkondigd, wordt vanuit twee perspectieven besproken: de “harde aanpak” en de “zachte aanpak”. Denkers van islamietische origine worden aan het woord gelaten, die hetzij ongezouten, de boodschap en haar boodschapper verwerpen, of er creatief mee omspringen en aan de boodschap een wending geven die de context van haar openbaring overstijgt.

Als vertegenwoordiger van de harde aanpak zegt de blinde dichter ‘al-Ma’arri (973-1058): “De mensheid volgt twee wereldverbreide sekten: de eerste, verstandige mensen zonder godsdienst, de tweede, godsdienstige mensen zonder verstand.” Als vertegenwoordiger van de zachte aanpak maakt de Soedanese ingenieur en theoloog, Mahmoed Taha (1909 – 1985) een onderscheid tussen de verzen, die in Mekka en de verzen, die in Medina werden geopenbaard. Laatstgenoemde verzen zijn tijdsgebonden en zijn vandaag niet meer van toepassing.

Door em. prof. Hugo Antonissen